Niet alleen veel werknemers zelf, maar ook de politieke partijen CDA en GroenLinks zijn voorstander van Het Nieuwe Werken. Zij willen werknemers meer zeggenschap geven om hun werk op andere tijden te doen, zodat ze het beter kunnen afstemmen op hun privéleven, zoals de zorg van kinderen.
De politieke partijen CDA en GroenLinks zijn net als veel werknemers zelf voorstander van Het Nieuwe Werken. De partijen willen
werknemers meer zeggenschap geven om hun werk op andere tijden te doen, zodat
ze het beter kunnen afstemmen op hun privéleven, zoals de zorg van kinderen.
Ook kan het betekenen dat er meer thuis gewerkt wordt. Als
werknemers zelf bepalen wanneer ze werken zijn ze volgens de Kamerleden
productiever. Ook komt het de gezondheid van de werknemers, het milieu en de
aanpak files ten goede. Bij Het Nieuwe Werken gaat het er om dat het werk
gedaan wordt, het wanneer of waar maakt dan minder uit.
Vrouwen
Het Nieuwe Werken is bij uitstek goed voor de participatie
van vrouwen op de arbeidsmarkt. Vaak moeten zij zich in allerlei bochten
wringen om zowel werk als privé op rolletjes te laten verlopen. Als vrouwen
zelf hun werktijden mogen bepalen, kunnen zij hun werk en de zorg voor de
kinderen beter combineren. Dit scheelt veel onrust en stress.
Files
Flexibel werken kan een heleboel reistijd schelen. Niet
alleen omdat mensen meer thuis zullen werken, maar ook omdat zij de
mogelijkheid hebben om voor of pas na de file de auto in te stappen. Nu staan
we ’s ochtends en ’s middags massaal met z’n allen in de file. Door werknemer
de flexibiliteit te geven om meer hun eigen tijd in te delen, kan dit een
aangename reductie van de reistijd opleveren.
Onderzoek
Ruim de helft van de Nederlanders staat positief tegenover
Het Nieuwe Werken. Dit bleek uit een online onderzoek van Monsterboard.nl. Veel
werknemers zijn deze nieuwe manier van werken als een uitkomst, omdat ze hun
werk kunnen uitvoeren op het moment dat hen dat het beste uitkomt. Slechts acht
procent van de respondenten was minder positief over deze manier van werken.
Vier procent dacht dat onregelmatige werktijden een aanslag zou zijn op hun
privéleven en de andere vier procent vreesde om niet voldoende discipline te
hebben om zelf de werktijden in te delen.
